کپسول اکسیژن ابزاری است برای کسانیکه دچار کمبود اکسیژن هستند .این افراد بیشتر دچار بیماریهای قلبی ریوی ،تنفسی مسمومیت با گاز هستند.

 ریه‌ها مهم‌ترین قسمت دستگاه تنفسی هستند که در عمل تبادل گازهای تنفسی جهت تأمین اکسیژن بافت‌های مختلف بدن و دفع دی‌اکسید کربن نقش دارند. برونش‌ها ، برونشیول‌ها و آلوئول‌ها از اجزای مهم ریه‌ها محسوب می‌شوند که در یک بیماری تنفسی ممکن است درگیر شوند. گاهی ضایعه در بافت ریه یا عروق خونی آن ایجاد می‌شود.

دستگاه اکسیژن ساز یک ابزار کمکی جایگزین برای سیستم های قدیمی کپسولی تامین اکسیژن است که برای دامنه متنوعی از کاربران قابل استفاده است. از انواع اکسیژن سازهای ثابت و پرتابل در مراکز درمانی و منزل استفاده می شود. مکانیزم کاری دستگاههای اکسیژن ساز بدین صورت است که اکسیژن موجود در هوا (در حد ۲۰%) را تحت فشار بالا متراکم کرده و با فشار متناسب و قابل تنظیم برای کاربر (از ۱.۵ تا ۱۵ برابر حجم اکسیژن در تنفس عادی) فراهم می اورد.

اختراع چرخ:

در زمان اتفاق افتادن حادثه برای افراد و مجروح شدن آن ها، معمولا اندام ها از وضعیت طبیعی خود خارج می شوند و ممکن است به آن ها آسیب وارد شود. در این حالت ممکن است استخوان ها از جای خود خارج شوند و اندام های مجاور را دچار پارگی یا آسیب کنند. همچنین امکان دارد آسیب های جدی به نخاع و دستگاه عصبی مرکزی وارد شود.